အေ၀းဆုံးက အၾကင္နာဆံုးရယ္
တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ အနီးဆံုးျဖစ္ဖို႔
ဗီးနပ္အခ်စ္ငွက္နဲ႔ ႀကိဳးစားရင္း
ငါအပ်ံသင္ေနပါၿပီ။
အပ်ံသင္တတ္စအ႐ြယ္
ေ၀ဟင္မွာ မုန္တိုင္းေတြခြင္းဖို႔
အၾကင္နာအင္အားေတြနဲ႔ ပဲ့ကုိင္ရင္း
အဆုံးမဲ့ မင္းရင္ခြင္မွာ
ဆင္းသက္ခြင့္ျပဳပါ။
Wednesday, December 31, 2008
ဆင္းသက္ခြင့္ျပဳပါ
အေ၀းဆုံးက အၾကင္နာဆံုးရယ္
တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ အနီးဆံုးျဖစ္ဖို႔
ဗီးနပ္အခ်စ္ငွက္နဲ႔ ႀကိဳးစားရင္း
ငါအပ်ံသင္ေနပါၿပီ။
အပ်ံသင္တတ္စအ႐ြယ္
ေ၀ဟင္မွာ မုန္တိုင္းေတြခြင္းဖို႔
အၾကင္နာအင္အားေတြနဲ႔ ပဲ့ကုိင္ရင္း
အဆုံးမဲ့ မင္းရင္ခြင္မွာ
ဆင္းသက္ခြင့္ျပဳပါ။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
ေျမျပင္က အခ်က္ျပမွ ဆင္းပါလားကြယ္ ဆံုမွတ္ေရ...။ အတင့္ေတာ့ မရဲေစခ်င္ပါဘူးကြယ္...။ အပ်ံသင္တတ္စအရြယ္ဆိုေတာ့လည္း ခက္သားကလား..။ တားဆီးလို႔မရႏိုင္တာ အခ်စ္..တဲ့..။ အဆိုေတာ္ တစ္ေယာက္ဆိုထားတာပဲ..။ ပင္လယ္ထဲက ဆင္ေသေပၚမွာ အစားမက္ၿပီး နားမိတဲ့ က်ီးကန္းပံုျပင္ထဲကလို ကမ္းမျမင္ လမ္းမျမင္ျဖစ္ၿပီးေတာ့လည္း ဒုကၡေတြ႔ေနပါဦးမယ္ကြယ္...။ သြားသတိ..၊ လာသတိ..၊..... ခုေတာ့ ခ်စ္သတိပါ တိုးရေတာ့မယ္ ထင္ပါရဲ႕ကြယ္...။
Post a Comment